Motywacja osób, które zamierzają odebrać sobie życie owiana jest tajemnicą. Spowodowane jest to faktem, iż każdy człowiek jest inny i różne pobudki doprowadzają do podjęcia tak drastycznej i ostatecznej decyzji.
Nie ma jednego powodu, a tym samym nie ma również jednoznacznej odpowiedzi na pytanie – dlaczego ktoś planuje popełnić samobójstwo. Mitów na ten temat jest naprawdę wiele. Ważne jest, aby nie kierować się stereotypami. Ich obalanie jest nadzwyczaj istotne, gdyż może to uratować niejedno ludzkie życie. Oto niektóre z nich:
1. Osoby komunikujące chęć odebrania sobie życia nigdy tego nie zrobią
Według badań ok. 80% osób planujących samobójstwo sygnalizowało o tym fakcie otoczenie wprost lub dwuznacznie. Zazwyczaj osoby takie próbują zwrócić na siebie uwagę. Do końca szukają wsparcia i pomocy.
2. Ryzykowne jest bezpośrednie pytanie o zamiar popełnienia samobójstwa Empatyczna rozmowa z osobą znajdującą się w kryzysie może jedynie pomóc i udowodnić, że dana osoba nie jest sama i ma wsparcie w otoczeniu, a jej problemy traktowane są poważnie. Rozmowa na temat samobójstwa z osobą, która w ogóle nie bierze go pod uwagę nie zmotywuje jej do podjęcia tak tragicznej decyzji.
3. Głównym celem próby samobójczej jest śmierć
W znacznej liczbie przypadków osoby takie targane są sprzecznymi emocjami. W istocie nie chcą umrzeć, a jedynie pragną, aby ich cierpienie się skończyło. Na samobójstwo decydują się wtedy, gdy nie widzą innej drogi na złagodzenie bólu, który im codziennie towarzyszy.
4. Samobójstwo popełniają osoby psychicznie chore
Niektóre choroby psychiczne bezpośrednio wiążą się ze zwiększonym ryzykiem popełnienia samobójstwa. Jednakże, badania pokazują, iż większość osób, które odebrały sobie życie, było psychicznie zdrowych, a czyn ich był w pełni przemyślany. Na samobójstwo decydują się osoby skrajnie wymęczone chronicznym poczuciem beznadziei i smutku. Objawy te nie muszą stanowić objawów schorzenia psychicznego.
5. Skłonności samobójcze są dziedziczne
Trudna sytuacja rodzinna, przy wielu innych czynnikach, może mieć bezpośredni wpływ na podjęcie zachowania samobójczego. Mitem jest jednak, że zachowania te są spowodowane uwarunkowaniami genetycznymi.
6. Po nieudanej próbie samobójczej zagrożenie mija
Badania są jednogłośne – po nieudanej próbie samobójczej ryzyko podjęcia kolejnych prób zdecydowanie wzrasta. Często wiąże się to z brakiem opieki i wsparcia po akcie samobójczym.
7. Samobójstwo dotyczy tylko określonych środowisk, np. nastolatków, artystów, osób zamożnych czy uzależnionych
Myśli samobójczych nie należy przypisywać do wieku, konkretnego zawodu czy typu osobowości. Dotknąć mogą one każdego bez względu na jego status społeczny. Każdy przypadek jest indywidualny i nie ma jednego schematu, którym kierują się osoby chcące odebrać sobie życie.
8. Poprawa samopoczucia po okresie depresyjnym jest oznaką zniknięcia zagrożenia śmierci samobójczej
Często zdarza się, że w wyniku pogodzenia się ze śmiercią samobójczą i wizją ustania cierpienia pozornie podnosi się nastrój osoby planującej podjęcie próby samobójczej.
9. Samobójstwo to próba zwrócenia na siebie uwagi
Czasami zdarza się, iż niektórzy wykorzystują samobójstwo jako próbę manipulacji innymi. Mimo wszystko, nie warto z góry wychodzić z takiego założenia, gdyż rozciągnięcie takiego stwierdzenia na wszystkie osoby może pociągać za sobą koszt pod postacią ludzkiego życia.
10. Kobiety jako płeć słabsza częściej decydują się na popełnienie samobójstwa
Faktem jest, że kobiety podejmują próby samobójcze aż 3 razy częściej niż mężczyźni. Jednak próby samobójcze zakończone śmiercią występują 4 razy częściej w grupie mężczyzn.