Od piątku 9 września br. w krakowskim Muzeum Narodowym dostępna jest niezwykle interesująca wystawa dzieł jednej z najwybitniejszych malarek XX wieku — Tamary Łempickiej. Artystka powszechnie uznawana za symbol epoki „art déco” nierzadko jest wymieniana w gronie najbardziej niezwykłych malarek ubiegłego wieku. Jej bujny życiorys i niepowtarzalna osobowość dodatkowo zachęcają do odwiedzenia MNK. „Tamara miała niezwykle bogatą osobowość. Była bardzo złożoną osobą, mającą wiele warstw, które można przez cały czas odkrywać. A im więcej się odkrywa, tym więcej pozostaje do odkrycia” — mówi Victoria de Lempicka, wnuczka artystki.
Obrazy Łempickiej są łakomym kąskiem dla miłośników sztuki czego najlepszym świadectwem są ceny osiągane przez dzieła artystki podczas aukcji w światowych metropoliach, np. Nowym Jorku czy Londynie. W 2020 r. obraz pt. „Portrait de Marjorie Ferry” został sprzedany za prawie 16,3 milionów funtów czyli ponad 80 milionów złotych, co jest absolutnym rekordem wśród obrazów namalowanych przez polskich artystów.
W wystawie, która rozpoczęła się niedawno w Krakowie, możemy zobaczyć prawie 40 obrazów pochodzących z muzeów i zbiorów prywatnych z Europy i Stanów Zjednoczonych. Jak zapewnia krakowskie Muzeum, dostępne zbiory dzieł Łempickiej pozwalają prześledzić jej barwną twórczość przez cztery dekady. „Wybór dzieł pozwala na prześledzenie twórczości artystki od lat dwudziestych do sześćdziesiątych XX wieku. Od powszechnie znanych obrazów portretowych oraz aktów, które są dzisiaj symbolem epoki i stylu „art déco”, poprzez dzieła o tematyce zaangażowanej społecznie, martwe natury, aż do mało znanych kompozycji abstrakcyjnych powstałych w latach pięćdziesiątych i impresyjnych obrazów malowanych szpachlą z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w” — wyjaśniają przedstawiciele Muzeum Narodowego w Krakowie. Dodatkowo w dalszej części ekspozycji możemy natknąć się na kilkanaście fotografii oraz filmów z domowego archiwum, które nigdy wcześniej nie zostały przedstawione na publicznej wystawie.
„To wystawa artystki światowej sławy, którą zawsze chcieliśmy pokazać” — powiedział dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie profesor Andrzej Szczerski. Jak podkreślił, Łempicką doceniamy przede wszystkim jako „wybitną artystkę — kolorystkę, odwołującą się do klasycznego kanonu piękna, który to kanon potrafiła interpretować na nowo, w duchu epoki nowoczesnej”. „Tamara Łempicka wraca do domu” — stwierdził dyrektor.
Jak informuje Muzeum: „Głównym tematem prac Łempickiej był człowiek. Malowała najczęściej przedstawicieli bohemy artystycznej, arystokratów i członków elity finansowej Europy i USA. Obrazy uderzają widza od pierwszego spojrzenia charakterystycznym stylem, kryją w swoim „manieryzmie” głęboki zmysł obserwacji świata i ludzi”.
Bujny życiorys Tamary Łempickiej nie jest łatwy do prześledzenia, gdyż artystka wielokrotnie wprowadzała rozmówców w błąd. Każda notka biograficzna zaczynała się od kłamstwa. Łempicka niejednokrotnie zmieniała wersje dotyczące roku urodzenia, miejsca urodzenia, wykształcenia czy rodziny. W rzeczywistości urodziła się w Moskwie w 1896 r. Jej matka była Polką a ojciec rosyjskim Żydem. W trakcie swojego życia artystka mieszkała w różnych zakątkach świata: od Rosji, przez Paryż aż po USA i Meksyk. To właśnie w ojczyźnie Fridy Kahlo w roku 1980 zmarła jedna z najwybitniejszych artystek minionego wieku.
Wystawa poświęcona Łempickiej będzie dostępna dla zwiedzających do 12 marca 2023 roku. Hitem wystawy jest „Piękna Rafaela” zdaniem wielu krytyków sztuki jest to najważniejszy akt w sztuce XX w. Do sławnych prac Tamary należą też m.in. „Niedokończony mężczyzna”, czyli portret pierwszego męża artystki Tadeusza Łempickiego, oraz „Kizette” — ich córki Marii Krystyny.
/GGO/
Foto: zrzut z ekranu/Youtube.com
