W Rosji trwają protesty przeciwko mobilizacji. Czy ludziom uda się doprowadzić do zmiany władzy? Obecnie taki scenariusz wydaje się nieprawdopodobny, ale w historii tego kraju miały miejsce różne zaskakujące zwroty akcji. Zobaczmy więc jak to wyglądało w przeszłości pamiętając przy tym, że nie wszystkie opisane zmiany były zmianami na lepsze, a niekiedy przekształcenia należy po prostu uznać za zbrodnicze i z tego powodu ocenić negatywnie.
Po Iwanie Groźnym władzę przejął jego syn Fiodor, który zmarł bez potomka. Dynastia wymarła. Na tronie zasiadł Borys Godunow, ale katastrofy naturalne zachwiały krajem. Rozpoczęła się Wielka Smuta datowana na pierwsze lata XVII wieku. O panowanie walczyli m.in. ludzie udający syna Iwana Groźnego, który miał cudownie ocaleć (Dymitr Samozwaniec), syn Borysa i liczni spiskowcy. A Rosjanie? Rosjanie zrzucali ludzi z tronów niekiedy mordując ich i ustanawiali nowych władców. Najpierw zamordowali Fiodora II Godunowa, a potem – tuż po ślubie i koronacji – Dymitra Samozwańca popieranego przez Polaków. Więcej szczęścia miał Wasyl Szujski, którego obalono, ale nie zamordowano. Został jeńcem Polaków i wywieziono go do Warszawy.
Ale nawet po zakończeniu chaosu Wielkiej Smuty carowie nie byli w pełni bezpieczni. Nadal ich obalano, a niekiedy także mordowano. Od władzy odsunięto chociażby Pawła III – najsłabszego cara w historii, który panowanie w Rosji traktował jak karę. Wyśmiewał ten kraj i był zakochany w Prusach. Obalili go spiskowcy, a władzę przejęła jego żona, także Niemka – Katarzyna II. Car w niewoli zmarł w niejasnych okolicznościach.
Podobny los spotkał jego (oficjalnie) syna. Paweł I nie cieszył się miłością elit, gdyż dążył do poprawy sytuacji chłopów. Spiskowcy z wyższych warstw społecznych zażądali więc od niego abdykacji, a gdy się nie zgodził – zamordowali go.
Aleksander II zginął natomiast z rąk ludzi pragnących zniszczyć istniejący porządek społeczny, polityczny i gospodarczy. Cara zamordowali rewolucjoniści, którzy przeprowadzili na nim 7 zamachów terrorystycznych. 6 okazało się nieskutecznych, ale ostatni zakończył życie cara. Z rąk przedstawicieli skrajnej lewicy zginął także Mikołaj II rozstrzelany wraz z rodziną przez bolszewików. Zanim ludzie Lenina zamordowali ostatniego cara rodacy pozbawili monarchę władzy w trakcie rewolucji lutowej. Wtedy bowiem na fali protestów doszło do zmian politycznych, w wyniku których upadł stary reżim. Nowy rząd był jednak słaby i nie umiał sprostać wyzwaniom. Z kolei bolszewicy cieszyli się ograniczonym poparciem politycznym i w demokratycznych warunkach byliby co najwyżej dużą siłą opozycyjną. Wobec tego dokonali przewrotu politycznego i siłą zagarnęli władzę.
Jeszcze inne wydarzenia działy się pod koniec istnienia ZSRR. Wielu komunistów nie akceptowało zmian i reform Michaiła Gorbaczowa. Chcieli – podobnie jak on – ocalić Związek Sowiecki, ale nie podobały im się jego metody. Wobec tego odsunęli go od władzy w sierpniu roku 1991. Wtedy na ulice Moskwy wyszli Rosjanie, którzy uniemożliwili spiskowcom działanie. Nawet wojsko przechodziło na stronę narodu. Rosjanie zablokowali więc próbę dokonania przewrotu, a tym samym ochronili reformatorski kierunek polityki Gorbaczowa.
Widać więc wyraźnie, że Rosjanie – mimo że na pozór są narodem zobojętniałym na sprawy polityki i wręcz akceptującym każdą, nawet zbrodniczą władzę – czasami potrafią się przebudzić i dokonać zmiany w swoim kraju. Muszą tylko chcieć lub zostać… do tego zachęconymi np. przez elity polityczne wykorzystujące lud w swoich rozgrywkach na szczycie. Oczywiście większość wspomnianych tu historii pisanych było ludzką krwią i nikt nie życzyłby sobie, aby krwawe pucze dokonywały się ponownie. Szczególnie, że część tych wydarzeń oprócz ich zbrodniczego charakteru spowodowała także oddanie władzy w ręce jeszcze gorszych osób. Gdyby jednak pojawiła się szansa na dokonanie w Rosji zmian politycznych w sposób cywilizowany i bezkrwawy oraz oddanie władzy w ręce osób o poglądach umiarkowanych, to z pewnością nikt w Polsce i innych krajach Zachodu nie pogardziłby taką perspektywą
Michał Wałach
Fot.: Pucz Janajewa w Moskwie, 1991. David Broad, CC BY 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/3.0>, via Wikimedia Commons